معنی انده گتی - جستجوی لغت در جدول جو

انده گتی

فرهنگ گویش مازندرانی

کنده گری

شغل و عمل کنده گر، کنده کاری

فرهنگ فارسی عمید

انده گین

(اَ دُهْ)

اندوهگین. غمگین. غمناک:
نشسته بودم دوش از فراقش اندهگین
بطبع گوهر سنج و بدیده گوهربار.
مسعودسعد

لغت نامه دهخدا

کنده گری

(کَ دَ / دِ گَ)

نقر. نقاری. کنداگری. عمل کنده گر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : نحت، کنده گری کردن در چوب. (منتهی الارب). حکاکی و قلم زنی. (ناظم الاطباء). کنده کاری: گفت چه کار دانی گفت درودگری دانم و نقاشم و کنده گری و آهنگری نیز دانم. (ترجمه تاریخ طبری بلعمی). به اسطخر پارس کوهی است که آن را کوه نقشت گویند که همه صورتها و کنده گریها از سنگ خارا کرده اند. (فارسنامۀ ابن البلخی). و بر سر آن دکه از سنگ خارا سپید به خرط کرده چنانکه از چوب و مانند آن به کنده گری و نقاشی نتوان کرد. (فارسنامۀ ابن البلخی).
نقشبندان کن، به کنده گری
بر درت کرده عمرخود سپری.
اوحدی (از فرهنگ رشیدی).
- کنده گری کردن، حکاکی کردن و قلم زنی نمودن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

گنده گوی

(چُ غُ خوَر / خُر)

رجوع به گنده گو شود

لغت نامه دهخدا

انده گن

(اَ دُهْ گِ)

اندوهگین. (یادداشت مؤلف). غمگین. غمناک. رجوع به اندوهگین شود

لغت نامه دهخدا